Minume. 6 Ea re cognita rursus in Nonas Februarias consilium caedis transtulerant. Was ist, Catilina? [25] 1 Sed in iis erat Sempronia, quae multa saepe virilis audaciae facinora conmiserat. 3 Sed quia provenere ibi scriptorum magna ingenia, per terrarum orbem Atheniensium facta pro maxumis celebrantur. Quia nondum frequentes armati convenerant, ea res consilium diremit. tametsi video, si mea voce perterritus ire in exilium animum induxeris quanta tempestas invidiae nobis, si minus in praesens tempus recenti memoria scelerum tuorum, at in posteritatem impendeat. Nam si te interfici iussero, residebit in re publica reliqua coniuratorum manus; sin tu, quod te iam dudum hortor, exieris, exhaurietur ex urbe tuorum comitum magna et perniciosa sentina rei publicae. Sed quam longe videtur a carcere atque a vinculis abesse debere, qui se ipse iam dignum custodia iudicarit! An quia gravius est verberari quam necari? Aber man darf nicht erwarten, dass du deine Fehler bereust, dass du die Strafen des Gesetztes fürchtest, oder dass du beizeiten aus dem Staat verschwindest. Ego si hoc optimum factu iudicarem, patres conscripti, Catilinam morte multari, unius usuram horae gladiatori isti ad vivendum non dedissem. 5 Consul Lentulum, quod praetor erat, ipse manu tenens in senatum perducit, reliquos cum custodibus in aedem Concordiae venire iubet. Augen und Ohren vieler Leute beobachten und bewachen dich, ohne dass du es merkst, so wie sie es auch bisher taten. Lässt du etwa den, von dem du erfahren hast, dass er ein Feind ist, von dem du siehst, dass er ein Kriegsführer sein wird, von dem du spürst, dass er als Befehlshaber im Lager der Feinde erwartet wird, als Urheber eines Verbrechens, als Führer einer Verschwörung, als Aufpeitscher der Sklaven und der verarmten Bürger, lässt du den etwa gehen, sodass es scheint, als sei er nicht von dir aus der Stadt verbannt worden, sondern gegen die Stadt losgeschickt? 10 Verum enim vero, pro deum atque hominum fidem, victoria in manu nobis est: viget aetas, animus valet; contra illis annis atque divitiis omnia consenuerunt. Search for Latin forms, English & German translations and vocabulary groups. 7 Hoc item vobis providendum est, patres conscripti, ne plus apud vos valeat P. Lentuli et ceterorum scelus quam vostra dignitas neu magis irae vostrae quam famae consulatis. 5 Huc accedebat, quod L. Sulla exercitum, quem in Asia ductaverat, quo sibi fidum faceret, contra morem maiorum luxuriose nimisque liberaliter habuerat. 4 Hoc nomine satis honestas pro meo casu spes reliquae dignitatis conservandae sum secutus. Warum hast du dich selbst in die Bewachung übergeben, warum hast du gesagt, dass du, um den Verdacht von dir abzuwenden, bei Manlius Lepidus wohnen willst? Catilina cum exercitu faucibus urget, alii intra moenia atque in sinu urbis sunt hostes; neque parari neque consuli quicquam potest occulte: quo magis properandum est. Etenim si summi viri et clarissimi cives Saturnini et Gracchorum et Flacci et superiorum complurium sanguine non modo se non contaminarunt, sed etiam honestarunt, certe verendum mihi non erat, ne quid hoc parricida civium interfecto invidiae [mihi] in posteritatem redundaret. Denn wenn ich befehle, dass du getötet wirst, bleibt eine Schar von Verschwörern übrig; wenn du aber, wozu ich dich gerade schon aufforderte, verschwindest, dann wird der große und verderbenbringende Bodensatz des Staates, deine Kumpanen, aus der Stadt gespuckt. [6] Quamdiu quisquam erit, qui te defendere audeat, vives, et vives ita, ut [nunc] vivis. Egregia tua fides re cognita, grata mihi magnis in meis periculis, fiduciam commendationi meae tribuit. Quod factum primo popularis coniurationis concusserat. 17 Haec ipsa, ut spero, vobiscum una consul agam, nisi forte me animus fallit et vos servire magis quam imperare parati estis.". – sed aliena a re publica nostra videtur. – 7 Desember 43 v.C.) [23] 1 Sed in ea coniuratione fuit Q. Curius, natus haud obscuro loco, flagitiis atque facinoribus coopertus, quem censores senatu probri gratia moverant. Nunc intellego, si iste, quo intendit, in Manliana castra pervenerit, neminem tam stultum fore, qui non videat coniurationem esse factam neminem tam improbum, qui non fateatur. [tamen ea carere diutius non potes] quae quidem quibus abs te initiata sacris ac devota sit, nescio, quod eam necesse putas esse in consulis corpore defigere. Tum denique interficiere, cum iam nemo tam inprobus, tam perditus, tam tui similis inveniri poterit, qui id non iure factum esse fateatur. 2 Nam regibus boni quam mali suspectiores sunt semperque iis aliena virtus formidulosa est. 9 Praeterea, quorum victoria Sullae parentes proscripti, bona erepta, ius libertatis inminutum erat, haud sane alio animo belli eventum exspectabant. 5 In eum locum postquam demissus est Lentulus, vindices rerum capitalium, quibus praeceptum erat, laqueo gulam fregere. 3 Inter haec parata atque decreta Cethegus semper querebatur de ignavia sociorum: illos dubitando et dies prolatando magnas opportunitates corrumpere; facto, non consulto in tali periculo opus esse seque, si pauci adiuvarent, languentibus aliis impetum in curiam facturum. [1] 1 Omnis homines, qui sese student praestare ceteris animalibus, summa ope niti decet, ne vitam silentio transeant veluti pecora, quae natura prona atque ventri oboedientia finxit. 4 Tum D. Iunius Silanus primus sententiam rogatus, quod eo tempore consul designatus erat, de iis, qui in custodiis tenebantur, et praeterea de L. Cassio, P. Furio, P. Umbreno, Q. Annio, si deprehensi forent, supplicium sumundum decreverat; isque postea permotus oratione C. Caesaris pedibus in sententiam Ti. 2 Sed ea divisa hoc modo dicebantur: Statilius et Gabinius uti cum magna manu duodecim simul opportuna loca urbis incenderent, quo tumultu facilior aditus ad consulem ceterosque, quibus insidiae parabantur, fieret; Cethegus Ciceronis ianuam obsideret eumque vi aggrederetur, alius autem alium, sed filii familiarum, quorum ex nobilitate maxuma pars erat, parentis interficerent; simul caede et incendio perculsis omnibus ad Catilinam erumperent. 798 was formerly P.Rob.inv. Wie oftmals Menschen, die aufgrund einer harten, schweren Krankheit von Hitze und Fieber gequält werden, sich zunächst zu erholen scheinen, wenn sie eiskaltes Wasser getrunken haben, dann aber umso schwerer und heftiger niedergeschlagen werden, so wird auch diese Krankheit, an der der Staat krankt, wenn er sich durch die Bestrafung dieses Mannes etwas erholt hat, wegen der verbliebenen, lebendigen Leute umso heftiger werden. Neque enim is es, Catilina, ut te aut pudor umquam a turpitudine aut metus a periculo aut ratio a furore revocarit. Get this from a library! Superiora illa, quamquam ferenda non fuerunt, tamen, ut potui, tuli; nunc vero me totam esse in metu propter unum te, quicquid increpuerit, Catilinam timeri, nullum videri contra me consilium iniri posse, quod a tuo scelere abhorreat, non est ferendum. [8] Quid? 3 Ab his longe divorsas litteras Q. Catulus in senatu recitavit, quas sibi nomine Catilinae redditas dicebat. Piso, adulescens nobilis, summae audaciae, egens, factiosus, quem ad perturbandam rem publicam inopia atque mali mores stimulabant. Sed ea malo dicere, quae maiores nostri contra lubidinem animi sui recte atque ordine fecere. Deinde eos pollicitos operam suam domum dimittit. Cicero married Terentia probably at the age of 27, in 79 BC. Was bitte ich dich überhaupt, ich weiß doch, dass du schon Leute vorausgeschickt hast, die beim Forum Aurelium bewaffnet auf dich warten, ich weiß doch, dass du schon mit Manlius eine Abmachung hast und einen Tag ausgesucht hast, ich weiß doch, dass du diesen silbernen Adler, der für dich und all deine Leute, darauf vertraue ich, Verderben und Grab sein wird, für den in deinem Haus ein Heiligtum [deiner Verbrechen] aufgebaut war, schon vorausgeschickt hast? 5 Sed ubi Tarquinius Crassum nominavit, hominem nobilem, maxumis divitiis, summa potentia, alii rem incredibilem rati, pars, tametsi verum existumabant, tamen, quia in tali tempore tanta vis hominis magis leniunda quam exagitanda videbatur, plerique Crasso ex negotiis privatis obnoxii, conclamant indicem falsum esse deque ea re postulant uti referatur. Denn was gibt es schon, Catilina, was dich in dieser Stadt erfreuen könnte? 3 Si causa peccandi in praesens minus suppetebat, nihilo minus insontis sicuti sontis circumvenire, iugulare: scilicet, ne per otium torpescerent manus aut animus, gratuito potius malus atque crudelis erat. Pompeio et M. Crasso consulibus tribunicia potestas restituta est, homines adulescentes summam potestatem nacti, quibus aetas animusque ferox erat, coepere senatum criminando plebem exagitare, dein largiundo atque pollicitando magis incendere, ita ipsi clari potentesque fieri. [9] O di inmortales! was 'n Romeinse filosoof, staatsman, regsgeleerde, politieke teoretikus en Romeinse konstitusionalis. Welche Gier steht nicht in deinen Augen, welches Verbrechen klebte nicht irgendwann einmal an deinen Händen, welche Schandtat war dir jemals fremd? 3 Haec illis volventibus tandem vicit fortuna rei publicae. 23 Neque mirum: ubi vos separatim sibi quisque consilium capitis, ubi domi voluptatibus, hic pecuniae aut gratiae servitis, eo fit, ut impetus fiat in vacuam rem publicam. Quodsi ea mihi maxime inpenderet tamen hoc animo fui semper, ut invidiam virtute partam gloriam, non invidiam putarem. 3 Post paulo Catilina pecuniarum repetundarum reus prohibitus erat consulatum petere, quod intra legitumos dies profiteri nequiverat. 4 Ipse Volturcio litteras ad Catilinam dat, quarum exemplum infra scriptum est: 5 "Quis sim, ex eo, quem ad te misi, cognosces. Homines scelestos et factiosos, qui seditionibus rem publicam exagitaverant, merito necatos aiebant. 2 In altera parte erat aes alienum, studium belli, magna merces in spe victoriae, at in altera maiores opes, tuta consilia, pro incerta spe certa praemia. [Marcus Tullius Cicero; C Macdonald] -- The Catiline or Catilinarian Orations are a set of speeches to the Roman Senate given in 63 BC by Marcus Tullius Cicero, one of the year's … Ad hanc te amentiam natura peperit, voluntas exercuit, fortuna servavit. 6 Ceterum iuventus pleraque, sed maxume nobilium, Catilinae inceptis favebat; quibus in otio vel magnifice vel molliter vivere copia erat, incerta pro certis, bellum quam pacem malebant. 4 Itaque Q. Fabio Sangae, cuius patrocinio civitas plurumum utebatur, rem omnem, uti cognoverant, aperiunt. 4 Igitur color ei exsanguis, foedi oculi, citus modo, modo tardus incessus: prorsus in facie vultuque vecordia inerat. num dubitas id me imperante facere, quod iam tua sponte faciebas? Ubi socordiae te atque ignaviae tradideris, nequiquam deos implores: irati infestique sunt. 5 Postremo, dissimulandi causa aut sui expurgandi, sicut iurgio lacessitus foret, in senatum venit. 12 Sed alia aliis licentia est, patres conscripti. Wenn die Dinge sich so verhalten, Catilina, zögerst du dann, wenn du nicht gleichmütig sterben kannst, irgendwohin zu verschwinden und dein Leben, das dir von den vielen gerechten und geschuldeten Strafen entrissen wurde, Flucht und Einsamkeit zu widmen? Das hat verschiedene Gründe. Oh Zeiten, oh Sitten! Du, Iuppiter, der du bei den Auspizien, unter denen auch diese Stadt gegründet wurde, angerufen wurdest, du, den wir wahrhaftig den Schützer dieser Stadt und dieses Imperiums nennen, du wirst diesen Kerl und seine Genossen von deinen [Äckern und] Tempeln und denen der anderen Götter, von den Dächern und Mauern der Stadt, vom Leben und von den Reichtümern der [gesamten] Bürger abhalten und die Menschen, die den Guten feindlich gesinnt sind, die Feinde des Vaterlandes, die Räuber Italiens, die durch ein Verbrechensbündnis und durch eine frevlerische Gemeinschaft untereinander verbunden sind, mit ewigen Strafen, im Leben und im Tode, bestrafen. For more than twenty years, the Latin Library has been a labor of love for its maintainer, William L. Carey. 2 Quibus mihi videntur ludibrio fuisse divitiae: quippe, quas honeste habere licebat, abuti per turpitudinem properabant. [1] I. [18] Quae tecum, Catilina, sic agit et quodam modo tacita loquitur: „Nullum iam aliquot annis facinus exstitit nisi per te, nullum flagitium sine te; tibi uni multorum civium neces, tibi vexatio direptioque sociorum inpunita fuit ac libera; tu non solum ad neglegendas leges et quaestiones, verum etiam ad evertendas perfringendasque valuisti. Du kamst vorhin in den Senat. 7 Sed ubi ille adsedit, Catilina, ut erat paratus ad dissimulanda omnia, demisso voltu, voce supplici postulare a patribus coepit ne quid de se temere crederent: ea familia ortum, ita se ab adulescentia vitam instituisse ut omnia bona in spe haberet; ne existumarent sibi, patricio homini, cuius ipsius atque maiorum pluruma beneficia in plebem Romanam essent, perdita re publica opus esse, cum eam servaret M. Tullius, inquilinus civis urbis Romae. Da zeigst du deine berühmte Ausdauer gegenüber Hunger, Kälte und Armut an allen Dingen, und du wirst bald merken, wie du davon erschöpft wirst. 14 Itaque censuit pecunias eorum publicandas, ipsos per municipia in custodiis habendos, videlicet timens, ne, si Romae sint, aut a popularibus coniurationis aut a multitudine conducta per vim eripiantur. 3 Res autem opportuna videbatur, quod is privatim egregia liberalitate, publice maxumis muneribus grandem pecuniam debebat. 6 Sed memoria mea ingenti virtute, divorsis moribus fuere viri duo, M. Cato et C. Caesar. Praetur (eingedeutscht auch Prätur / Prätor) - höheres Amt der römischen Ämterlaufbahn; Cicero Leben und Werk 3 Ita illi ianua prohibiti tantum facinus frustra susceperant. 5 In Italia nullus exercitus, Cn. 3 Ad hoc mulieres, quibus rei publicae magnitudine belli timor insolitus incesserat, adflictare sese, manus supplicis ad caelum tendere, miserari parvos liberos, rogitare omnia, pavere, superbia atque deliciis omissis sibi patriaeque diffidere. ‹ Vorherige Textstelle oder Nächste Textstelle › [7] Meministine me ante diem XII Kalendas Novembris dicere in senatu fore in armis certo die, qui dies futurus esset ante diem VI Kal. 3 Sed ubi primum dubiis rebus novandi spes oblata est, vetus certamen animos eorum adrexit. Could you be richly and abundantly supplied with lands, houses, silver plate, slaves and possessions of every sort and yet hesitate to give up part of your estate in order to improve your credit? „Refer“ inquis „ad senatum“; id enim postulas et, si hic ordo [sibi] placere decreverit te ire in exilium, optemperaturum te esse dicis. 3 Igitur primo imperi, deinde pecuniae cupido crevit: ea quasi materies omnium malorum fuere.