num mentior? funestae illius quidem pecuniae, sed tamen quae nos, si iis, quorum erat, non redderetur, a tributis posset vindicare. Everyday low prices and free delivery on eligible orders. In iis patrui nulla mentio. expecto enim eloquentiam tuam. Quale autem beneficium est, quod te abstinueris nefario scelere? Cicero O detestabilem hominem, sive [eo] quod Caesaris sacerdos es sive quod mortui! Quod autem habebat uterque, quid sequeretur, idcirco tolerabilior erat nostra dissensio. Idem tamen quasi fuligine abstersa reliquis diebus in Capitolio praeclara senatus consulta fecisti, ne qua post Idus Martias immunitatis tabula neve cuius benefici figeretur. Desideratis clarissimos civis; eos quoque vobis eripuit Antonius. Sumpsisti virilem, quam statim muliebrem togam reddidisti. Quod fuit consilium, quem umquam convocasti, quas Kalendas Iunias expectasti? Quam volent illi cedant otio consulentes, tamen a re publica revocabuntur. PDF of public domain Loeb edition in Latin and English. This brought an uneasy peace between the factions, though it would last less than a year. Illos ego praestantissimos viros, lumina rei publicae, vivere volebam, tot consularis, tot praetorios, tot honestissimos senatores, omnem praeterea florem nobilitatis ac iuventutis, tum optimorum civium exercitus; qui si viverent, quamvis iniqua condicione pacis (mihi enim omnis pax cum civibus bello civili utilior videbatur) rem publicam hodie teneremus. Unde ista erumpunt, quo auctore proferuntur? Si te municipiorum non pudebat, ne veterani quidem exercitus? [60] Tanta est enim caritas patriae, ut vestris etiam legionibus sanctus essem, quod eam a me servatam esse meminissent. Most of the troops switched their loyalty to Octavian. Maelius, M. Manlius necati, ut multis post saeculis a M. Antonio [quod fas non est] rex Romae constitueretur? Etenim, si abhinc annos prope viginti hoc ipso in templo negavi posse mortem immaturam esse consulari, quanto verius non negabo seni! qui locus est aut tam desertus aut tam inhumanus, qui illos, cum accesserint, non adfari atque adpetere videatur? Is igitur fratrem exheredans te faciebat heredem? Immediately after legislating their alliance into official existence (for a five-year term with consular imperium), the triumvirate began proscribing their enemies and potential rivals. [4] In September, Cicero began attacking Antony in a series of speeches, which he called the Philippics, in honour of his inspiration, Demosthenes' speeches denouncing Philip II of Macedon. Omnibus eum contumeliis onerasti, quem patris loco, si ulla in te pietas esset, colere debebas. cur potius quam ego ab illo? Nam quod quaerebas, quo modo redissem: primum luce, non tenebris, deinde cum calceis et toga, nullis nec Gallicis nec lacerna. Quem ad modum illinc abieris vel potius paene non abieris, scimus. Subjects; Lists; K-12 Student Library; Random Book; Advanced Search; My Books . Orationes: Volume II: Pro Milone, Pro Marcello, Pro Ligario, Pro Rege Deiotaro, Philippicae I-XIV by Cicero and a great selection of related books, art and collectibles available now at AbeBooks.co.uk. [13] [VI] Sed quoniam illis, quos nominavi, tot et talibus viris res publica orbata est, veniamus ad vivos, qui duo de consularium numero reliqui sunt. cum tu tamen nocte socia, hortante libidine, cogente mercede, per tegulas demitterere. [39] Quid vero ille singularis vir ac paene divinus de me senserit, sciunt, qui eum de Pharsalia fuga Paphum persecuti sunt. Quid est, quod addi possit? However, Pansa was mortally wounded at the Battle of Forum Gallorum, and Hirtius died at the Battle of Mutina a few days later. Wikisource: In M. Antonium Philippicae. Quis enim umquam, qui paulum modo bonorum consuetudinem nosset, litteras ad se ab amico missas offensione aliqua interposita in medium protulit palamque recitavit? Cicero, Philippic 2, 44?50, 78?92, 100?119 by Ingo Gildenhard, unknown edition, Donate ♥ Log in; Sign up; Add a Book; Sponsor a Book; Recent Community Edits; Developer Center; Help & Support; Browse . Quamquam, si interfici Caesarem voluisse crimen est, vide, quaeso, Antoni, quid tibi futurum sit, quem et Narbone hoc consilium cum C. Trebonio cepisse notissimum est, et ob eius consili societatem, cum interficeretur Caesar, tum te a Trebonio vidimus sevocari. Si severus, cur non in omnis? Tum sibi non hanc, quam nunc male tuetur, sed M. Pisonis domum, ubi habitaret, legerat. Num etiam hoc, homo audacissime, ex Caesaris commentariis? [85] Sedebat in rostris conlega tuus amictus toga purpurea in sella aurea coronatus. Tua ista detrimenta sunt, illa nostra. Cur non sumus praetextati? Buy Cicero, Xva, Orations: Philippics 1-6: 15 (Loeb Classical Library) by Cicero (20-Jan-2010) Hardcover by (ISBN: ) from Amazon's Book Store. Sed, ut est apud poetam nescio quem, 'Male parta male dilabuntur.'. Vereor, ne imminuam summorum virorum gloriam; dicam tamen dolore commotus: Quid indignius quam vivere eum, qui inposuerit diadema, cum omnes fateantur iure interfectum esse, qui abiecerit? Quam attulisti rationem populo Romano, cur in eum restitui oporteret? Quorum facinus est commune, cur non sit eorum praeda communis?' [57] In eodem vero tribunatu, cum Caesar in Hispaniam proficiscens huic conculcandam Italiam tradidisset, quae fuit eius peragratio itinerum, lustratio municipiorum! Post diem tertium veni in aedem Telluris, et quidem invitus, cum omnis aditus armati obsiderent. At Miloni ne favere quidem potui; prius enim rem transegit quam quisquam eum facturum id suspicaretur. [105] Quae in illa villa antea dicebantur, quae cogitabantur, quae litteris mandabantur! Sic opinor; a principio ordiamur. At iste operta lectica latus per oppidum est ut mortuus. Omne autem crimen tuum est, quod de te in his litteris non male existimem, quod scribam tamquam ad civem, tamquam ad bonum virum, non tamquam ad sceleratum et latronem. Suam enim quisque domum tum optinebant, nec erat usquam tua. Nihil id quidem ad rem; ego tamen, quoniam condemnatum esse pro nihilo est, ita ignoscerem. Quamquam nemo erat eorum, qui tum tecum fuerunt, qui mihi non censeret parci oportere. Nisi forte vis fateri te omnia quaestu tuo, non illius dignitate metiri. Cicero's Second Philippic is styled after Demosthenes' De Corona ('On the Crown'). Cicero became a popular leader during the subsequent months of instability. Charybdim dico, quae si fuit, animal unum fuit; Oceanus medius fidius vix videtur tot res tam dissipatas, tam distantibus in locis positas tam cito absorbere potuisse. Et eius viri nomine me insectari audes, cuius me amicum, te sectorem esse fateare? Cicero’s attacks on Antony were only partially successful and were overtaken by events on the battlefield. Nihil horum. quod me Brundisi non occideris? In private, Cicero expressed his regret that the assassins had not eliminated Antony as well as Caesar. an supplicationes addendo diem contaminari passus es, pulvinaria noluisti? Fratris filium praeterit, Q. Fufi, honestissimi equitis Romani suique amicissimi, quem palam heredem semper factitarat, ne nominat quidem: te, quem numquam viderat aut certe numquam salutaverat, fecit heredem. the fourth oration of m. t. cicero against marcus antonius. ed. At quam caeca avaritia est! Si parricidas, cur honoris causa a te sunt et in hoc ordine et apud populum Romanum semper appellati? Vide, ne illa causa fuerit adpellandi mei, quod, cum rem gessisset consimilem rebus iis, quas ipse gesseram, me potissimum testatus est se aemulum mearum laudium extitisse. Itaque tanti acervi nummorum apud istum construuntur, ut iam expendantur, non numerentur pecuniae. Utinam hoc tuum verum crimen esset! Cur? hoc est dicere: et consul et impudicissimus, et consul et homo nequissimus. Sed reliquum vitae cursum videte; quem quidem celeriter perstringam. the fourteen orations of m. t. cicero against marcus antonius, called philippics. [83] Confecto negotio bonus augur (C. Laelium diceres) 'ALIO DIE' inquit. Horum paucis diebus nihil erat. , magnam partem senatus, omnem subolem iuventutis unoque verbo rem publicam expulsam atque exterminatam suis sedibus! Sed omitto ceteros; Licinium Denticulum de alea condemnatum, conlusorem suum, restituit; quasi vero ludere cum condemnato non liceret; sed ut, quod in alea perdiderat, beneficio legis dissolveret. Patri persuasi, ut aes alienum filii dissolveret, redimeret adulescentem summa spe et animi et ingenii praeditum rei familiaris facultatibus eumque non modo tua familiaritate, sed etiam congressione patrio iure et potestate prohiberet. [65] Tantus igitur te stupor oppressit vel, ut verius dicam, tantus furor, ut primum, cum sector sis isto loco natus, deinde cum Pompei sector, non te exsecratum populo Romano, non detestabilem, non omnis tibi deos, non omnis homines et esse inimicos et futuros scias? [77] [XXXI] At videte levitatem hominis. At ego suasi. In coetu vero populi Romani negotium publicum gerens, magister equitum, cui ructare turpe esset, is vomens frustis esculentis vinum redolentibus gremium suum et totum tribunal inplevit! Quem is honorem maiorem consecutus erat, quam ut haberet pulvinar, simulacrum, fastigium, flaminem? Defendi rem publicam adulescens, non deseram senex; contempsi Catilinae gladios, non pertimescam tuos. L. Cotta, vir summo ingenio summaque prudentia, rebus iis gestis, quas tu reprehendis, supplicationem decrevit verbis amplissimis, eique illi ipsi, quos modo nominavi, consulares senatusque cunctus adsensus est, qui honos post conditam hanc urbem habitus est togato ante me nemini. Vide autem, quid intersit inter te et avum tuum. [106] Cum inde Romam proficiscens ad Aquinum accederet, ob viam ei processit, ut est frequens municipium, magna sane multitudo. [110] [XLIII] Et tu in Caesaris memoria diligens, tu illum amas mortuum? Quid prandiorum adparatus, quid furiosam vinulentiam tuam proferam? Cum te neque principes civitatis rogando neque maiores natu monendo neque frequens senatus agendo de vendita atque addicta sententia movere potuisset, tum illud multis rebus ante temptatis necessario tibi vulnus inflictum est, quod paucis ante te, quorum incolumis fuit nemo; [53] tum contra te dedit arma hic ordo consulibus reliquisque imperiis et potestatibus; quae non effugisses, nisi te ad arma Caesaris contulisses. Libero te metu; nemo credet umquam; non est tuum de re publica bene mereri; habet istius pulcherrimi facti clarissimos viros res publica auctores; ego te tantum gaudere dico, fecisse non arguo. [93] [XXXVII] Ubi est septiens miliens, quod est in tabulis, quae sunt ad Opis? [95] At quibus verbis? O praeclaram illam eloquentiam tuam, cum es nudus contionatus! Habebat hoc omnino Caesar: quem plane perditum aere alieno egentemque, si eundem nequam hominem audacemque cognorat, hunc in familiaritatem libentissime recipiebat. Introduction to Philippic 2 Introduction. Cassius, Sp. cur ludi Apollinares incredibili M. Bruti honore celebrati? When Marcus Junius Brutus, one of the killers, lifted his bloodstained dagger after the assassination, he called out Cicero's name, beseeching him to "restore the Republic!". ORATORIA. [XLI] At quam multos dies in ea villa turpissime es perbacchatus! cuius etiam familiares de vi condemnati sunt, quod tui nimis studiosi fuissent. Ne tu iam mecum in gratiam redeas, si scias, quam me pudeat nequitiae tuae, cuius te ipsum non pudet. [42] Quamquam hoc maxime admiratus sum, mentionem te hereditatum ausum esse facere, cum ipse hereditatem patris non adisses. clivum Capitolinum dicere me consule plenum servorum armatorum fuisse. Remove gladios parumper illos, quos videmus: iam intelleges aliam causam esse hastae Caesaris, aliam confidentiae et temeritatis tuae. In the 12th, 13th and 14th, he wanted to wipe out any doubt against his own war policy. plures amici mei et necessarii viverent. 1877, Typographi'a laboratoriloru romani in Romanian zzzz. Fuit alterum gravitatis, alterum prudentiae tuae. ' Productus autem in contionem a tribuno pl. In huius me tu consili societatem tamquam in equum Troianum cum principibus includis; [33] Non recuso; ago etiam gratias, quoquo animo facis. Plus ille poterat. The senior magistrate on the scene was Decimus Brutus (the propraetor of cisalpine Gaul), who the Senate attempted to appoint in command, but Octavian refused to work with him because he had been one of Julius Caesar's assassins. [11] Ut igitur intellegeretis, qualem ipse se consulem profiteretur, obiecit mihi consulatum meum. Auctoritas huius ordinis adflicta est; adflixit Antonius. praesertim cum tu reliquias rei publicae dissipavisses, cum domi tuae turpissimo mercatu omnia essent venalia, cum leges eas, quae numquam promulgatae essent, et de te et a te latas confiterere, cum auspicia augur, intercessionem consul sustulisses, cum esse foedissime stipatus armatis, cum omnis impuritates inpudica in domo cotidie susciperes vino lustrisque confectus. Tu cum principem senatorem, civem singularem tam propinquum habeas, ad eum de re publica nihil referas, referas ad eos qui suam rem nullam habent, tuam exhauriunt? Sed nimirum, ut quidam morbo aliquo et sensus stupore suavitatem cibi non sentiunt, sic libidinosi, avari, facinerosi verae laudis gustatum non habent. Qui chirographa Caesaris defendisset lucri sui causa, is leges Caesaris, easque praeclaras, ut rem publicam concutere posset, evertit. Cicero likened these speeches to those of Demosthenes against Philip II of Macedon; both Demosthenes’s and Cicero's speeches became known as Philippics. Quid enim ego constitui, quid gessi, quid egi nisi ex huius ordinis consilio, auctoritate, sententia? von James M. May, Leiden-Boston-Köln 2002, 273-304. [64] [XXVI] Caesar Alexandria se recepit felix, ut sibi quidem videbatur; mea autem sententia, qui rei publicae sit hostis, felix esse nemo potest. [81] Quid enim? [49] [XX] Venisti e Gallia ad quaesturam petendam. qui ordo clarissimis civibus bene gestae rei publicae testimonium multis, mihi uni conservatae dedit. Mira verborum complexio! Both battles had been victories for the Senate army, but the deaths of its commanders left the force leaderless. Clodio rhetori adsignasti, et quidem immunia, ut populi Romani tanta mercede nihil sapere disceres. Nihil erat clausum, nihil obsignatum, nihil scriptum. si vera, cur veneunt? Duo modo haec opto, unum ut moriens populum Romanum liberum relinquam (hoc mihi maius ad dis immortalibus dari nihil potest), alterum, ut ita cuique eveniat, ut de re publica quisque mereatur. Recordare tempus illud, cum pater Curio maerens iacebat in lecto, filius se ad pedes meos prosternens lacrimans te mihi commendabat, orabat, ut se contra suum patrem, si sestertium sexagiens peteret, defenderem; tantum enim se pro te intercessisse dicebat. Quod est aliud, patres conscripti, beneficium latronum, nisi ut commemorare possint iis se dedisse vitam, quibus non ademerint? Fuit in illo ingenium, ratio, memoria, litterae, cura, cogitatio, diligentia; res bello gesserat, quamvis rei publicae calamitosas, at tamen magnas; multos annos regnare meditatus, magno labore, magnis periculis, quod cogitarat effecerat; muneribus, monumentis, congiariis, epulis multitudinem imperitam delenierat; suos praemiis, adversarios clementiae specie devinxerat; quid multa? [XXII] Tu, tu, inquam, M. Antoni, princeps C. Caesari omnia perturbare cupienti causam belli contra patriam inferendi dedisti. Sed hoc idcirco commemoratum a te puto, ut te infimo ordini commendares, cum omnes te recordarentur libertini generum et liberos tuos nepotes Q. Fadi, libertini hominis fuisse. If the library has enriched you, feel free to drop a note of appreciation to latinlibrary@mac.com. Omnino nemo ullius rei fuit emptor, cui defuerit hic venditor. Me nemo nisi amicus fecit heredem, ut cum illo commodo, si quod erat, animi quidam dolor iungeretur; te is, quem tu vidisti numquam, L. Rubrius Casinas fecit heredem. Quod igitur, cum re agebatur, nemo in me dixit, id tot annis post tu es inventus qui diceres? Quis enim meum in ista societate gloriosissimi facti nomen audivit? Si enim fuissem, non solum regem, sed etiam regnum de re publica sustilissem et, si meus stilus ille fuisset, ut dicitur, mihi crede, non solum unum actum, sed totam fabulam confecissem. O foeditatem hominis flagitiosam, o impudentiam, nequitiam, libidinem non ferendam! [112] [XLIV] Sed praeterita omittamus: hunc unum diem, unum, inquam, hodiernum diem, hoc punctum temporis, quo loquor, defende, si potes. [7] At ego, tamquam mihi cum M. Crasso contentio esset, quocum multae et magnae fuerunt, non cum uno gladiatore nequissimo, de re publica graviter querens de homine nihil dixi. Confestim ad eam, cuius causa venerat, [deducitur] eique epistulam tradidit. [71] [XXIX] Cui bello cum propter timiditatem tuam, tum propter libidines defuisti. Denniston (ISBN: 9780906515082) from Amazon's Book Store. Quid? [16] At etiam ausus es (quid autem est, quod tu non audeas?) Scio me in rebus celebratissimis omnium sermone versari eaque, quae dico dicturusque sum, notiora esse omnibus, qui in Italia tum fuerunt, quam mihi, qui non fui; notabo tamen singulas res, etsi nullo modo poterit oratio mea satis facere vestrae scientiae.